Applausje voor jezelf?


We waren zo goed bezig… Waren we dat echt? Is er iemand echt geschokt door het nieuws van een tweede coronagolf? Als de algemene ingesteldheid niet snel wijzigt, dan bereiden we ons best al voor op nummer drie.
Applausje voor jezelf? Heb je het verdiend?

Een avondklok voor de provincie Antwerpen. Het is eens iets anders. Als bewoner van de parking hang ik er ook aan. Zo’n drama is dat toch niet? Over het nut valt te twisten, maar in hun plaats was ik veel strenger geweest, zeker op basis van het menselijk gedrag van de voorbije weken.

Niet lang na dit nieuws wordt de vergelijking met ‘de Duitsers’ al gemaakt. Overdrijven we niet een heel klein beetje? Begrijp de bezwaren, maar gaan de betweters ons voorzien van een beter alternatief? Gezond verstand bijvoorbeeld? Dat onze overheid niet het toonbeeld is van duidelijke communicatie, en fouten zich weer opstapelden, laat het ons daar unaniem over eens zijn. Rekenen op het gezond verstand van de bevolking bleek van hun kant ook al niet de beste inschatting.   

Misschien heeft niemand van ons nog een blanco coronaregister, maar wat meer inzet dringt zich duidelijk op.

Nu zit ik best al een tijdje te wachten op een vleugje anarchie, of een heuse revolutie. Maar gaan we nu de anarchist uithangen? Beetje misplaatst.  Gaan we nu plots wel alles in vraag stellen? Timing people…

Wat gebeurt er, sowieso, na elke aankondiging van nieuwe maatregelen? Dan begint het gemekker*! De beerput sociale media kent weer hoogdagen. Foute info, foute cijfers, complottheorieën,… passeren lustig de revue. Covid-19 is blijkbaar ook weer het geknipte excuus om racisme te stimuleren. Smijten met die bagger! Niet te geloven. Zo komen we er niet.   

Is het niet het virus dat dit land tot maatregelen dwingt? Zijn het niet de mensen die het virus vrij spel geven? Door al dat gemekker verliezen we de gemeenschappelijke vijand uit het oog. Die moeten we bestrijden. Samen. Niet elkaar! Misschien heeft niemand van ons nog een blanco coronaregister, maar wat meer inzet dringt zich duidelijk op.

Als voorbeeldige burger bracht ik de befaamde lockdown in mijn kot door. Acht weken in een veel te warm appartement, geen tuin, geen terras. Het open raam was het dichtste dat ik bij de buitenwereld kwam. Slecht één keer per week verliet ik mijn bunker om inkopen te doen. Mijn bubbel bestond al die weken slechts uit twee personen, waarvan er eentje mijn eigen zoon is. Ook ik werd gek in mijn kot hoor, maar geloofde stellig in het hogere goed. (En in het redden van de zomer, remember?) 

Binnenkort wederom braaf allemaal handjes klappen?

Ik dacht dat ik heel kwaad ging zijn, bij de uitbraak van een tweede golf, op al die mensen die de regels vet aan hun laars lapten. Persoonlijke vrijheid, zeg je? Wat maakt die van jou belangrijker dan de mijne? Is er dan een feestje zo spectaculair dat je er een dodelijk virus voor over hebt? De laksheid van de één kan levensbedreigend zijn voor de ander. Onthoud dat.
Vele overtreders betuigden al hun spijt. Achteraf.

Een tikkeltje nijdig ben ik wel, maar de anarchistische trut uithangen als tegenreactie ben ik niet van plan. Ik zal de volgende weken braafjes in mijn kot doorbrengen. Voor het hogere goed. Er is weer een hittegolf onderweg en mijn huidhonger is nog niet gestild sinds mijn vorige isolement, maar het gezond verstand primeert.  

Op Facebook lees ik een epistel van een man die het als zijn persoonlijke vrijheid beschouwt het mondmasker te weigeren. Heeft het ook al over vrijheidsberoving, een woord dat men tegenwoordig wel heel vlijtig hanteert. De brave man respecteert wel mijn keuze om er zelf één te dragen. Bedankt meneer? Wat als jouw persoonlijke vrijheid mij besmet? Over wiens keuze hebben we het dan? 

Wat voor keuze heeft het verzorgend personeel? Ze zijn nog niet bekomen van de eerste golf. Je zou voor minder gaan huilen. Binnenkort wederom braaf allemaal handjes klappen? Mooi, maar een tweede golf vermijden was zoveel mooier geweest.

Laat ik tot slot nog een lans breken voor wat mildheid en verdraagzaamheid. Hoe verschillend we als mens ook zijn, hoe verschillend we de dingen ook beleven, we zitten hier samen in en we geraken hier enkel samen door!  

Wake up and smell the Covid!

Applausje voor jezelf? Kies zelf maar…


*Lees ook ‘Over ‘beschaving’ en gemekker…’

Blijf op de hoogte van deze blog.
Loading